Korzystając z naszej witryny, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie. Używamy ich w celu poprawy jakości z tej strony, specjalnie dla Ciebie, pomagają nam zrozumieć Twoje potrzeby (pomagają nam zbierać statystyki), pomóc naszym partnerom dostarczyć odpowiednią zawartość wyświetlaną na naszej stronie internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat plików cookie kliknij tutaj .

cookies
noimage

Cytadela Cesarska w Hanoi (Thang-Long)

Tysiącletnie miasto Hanoi przez ponad 8 wieków utrzymywało status stolicy leciwego już państwa Dai Viet, а takim okresem czasu nie każda światowa stolica może się pochwalić. Wierną obrończynią cesarskich rodzin Dai Viet przez wszystkie te lata była Cytadela Cesarska w Hanoi – pewna twierdza, centrum administracyjnej i politycznej władzy kraju, jak również miejsce położenia Zakazanego Miasta, do którego wstęp mieli jedynie wybrani. Ciężkie próby, którym poddana została ta warownia w 19-20 wieku, pozbawiły ją niegdysiejszego rozmachu i przepychu, lecz mimo wszystko nawet i dziś jest uważana za jedną z najobszerniejszych i najbardziej znaczących atrakcji turystycznych w Hanoi.

Historia Cytadeli Cesarskiej w Hanoi

Hanojska cytadela znana jest również jako Thang-Long, wszak to właśnie tak na przestrzeni wielu wieków zwała się stolica feudalnego Wietnamu. Za założyciela twierdzy uważa się cesarza Lý Thai To, protoplastę dynastii Lý, który w 1010 roku nakazał wznieść ufortyfikowane miasto w centrum delty Rzeki Czerwonej. Według jednej z legend, cesarz w czasie podróży zasnął na brzegu i we śnie zobaczył złotego smoka wzlatującego pod niebiosa. Uznawszy to za dobrą wróżbę, cesarz postanowił przenieść w to miejsce stolicę państwa Dai Co Viet. Twierdzę, wokół której zaczęło rozwijać się miasto, nazwano Thang-Long – Wzlatujący Smok. Obecne badania archeologiczne dają podstawy by twierdzić, iż twierdza Thang-Long wcale nie powstała na pustynnym brzegu, a na ruinach pradawnej chińskiej warowni, założonej tu jeszcze w 7 wieku. (więcej)

Co można zobaczyć?

Znajomość z hanojską cytadelą rozpoczyna się od odnowionej Bramy Południowej (Doan Mon), która wiele wieków temu była wejściem do zamkowej świątyni – Zakazanego Miasta. Z kompleksu obiektów pałacowych z czasów dynastii Lý pozostało już niewiele: systemy drenażowe, fundamenty i fragmenty murów pradawnych budynków, studnie, koryta stawów i jezior. Najstarszym z zachowanych obiektów jest fragment pałacu Kinh Thien, który powstał za czasów pierwszej dynastii Lê, w roku 1467. Ogromne pałacowe stopnie zwieńczone są kamiennymi poręczami z wyrzeźbionymi na nich figurami smoków. Pomiędzy Bramą Południową a pałacem Kinh Thien w 2008 roku odnaleziono fragmenty pałacu cesarskiego pokrytego płytkami wytwarzanymi w epoce Lê. Liczne archeologiczne eksponaty, uzyskane w trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych na terytorium hanojskiej cytadeli, są obecnie częścią kolekcji Narodowego Muzeum Wietnamu.

Wśród kompleksu budowli hanojskiej twierdzy najlepiej zachowała się Sztandarowa Baszta, wzniesiona w 1812 roku za panowania Nguyễn Thế Tổ (Gia Long), wywodzącego się z ostatniej cesarskiej dynastii Wietnamu. Baszta ta znajduje się poza granicami obecnego zamkowego terytorium, w niedalekiej odległości od Muzeum Wojskowo-Historycznego. Łatwo dostrzec ją z daleka, wszak osiąga ona wysokość ponad 33 metrów. W swym czasie ta imponująca wysokość ocaliła ją od zburzenia przez władze francuskie, które postanowiły wykorzystać ją jako punkt obserwacyjny. Na północ od pałacu Kinh Thien mieści się kolejny niezwykły zamkowy obiekt, znany pod dość tajemniczą nazwą D67. Tak w latach wojny wietnamskiej zwał się sztab Wietnamskiej Armii Ludowej, będący domem z murami o grubości 60 cm i doskonałą izolacją akustyczną. W razie niebezpieczeństwa dowództwo wojskowe mogło ewakuować się stamtąd przez podziemny tunel.

Cytadelę Cesarską w Hanoi można zwiedzać:

od godziny 08:30 do 11:30 i od 14:00 do 17:00, poniedziałek – dzień wolny.