Korzystając z naszej witryny, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie. Używamy ich w celu poprawy jakości z tej strony, specjalnie dla Ciebie, pomagają nam zrozumieć Twoje potrzeby (pomagają nam zbierać statystyki), pomóc naszym partnerom dostarczyć odpowiednią zawartość wyświetlaną na naszej stronie internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat plików cookie kliknij tutaj .

cookies
noimage

Twierdza (Cytadela) Ark

Najstarszy architektoniczny i archeologiczny zabytek Buchary – twierdza Ark, została wzniesiona ponad 1,5 tysiąca lat temu, ale do dziś prezentuje się jako kolosalna cytadela. Przez wiele wieków obiekt ten nie tylko chronił rozwijającą się Bucharę, ale i był główną rezydencją okolicznych władców. W różnych okresach istnienia twierdzy za jej murami, na dworze bucharskich emirów, mieszkiwały takie słynne osobistości, jak Omar Chajjam, Ferdousi, Abu Ali Ibn Sina, Al-Farabi i wiele innych.

Historia twierdzy Ark

Pradawna Buchara, umiejscowiona na Jedwabnym Szlaku, przez długi okres czasu uważana była za jedno z najważniejszych miast Azji Środkowej. I tak rozwinięte ekonomiczne i kulturowe centrum, rzecz jasna, wymagało twierdzy, która chroniłaby miasto i jego władców przed różnymi zewnętrznymi wrogami. Ark – miejska cytadela – wiekowo zbliżona jest do wieku samej Buchary i najprawdopodobniej najwcześniejsze próby utworzenia w mieście jakichkolwiek umocnień zostały podjęte jeszcze w latach 500 p.n.e., w okresie panowania perskiego króla Cyrusa II Wielkiego. W późniejszym czasie twierdza przeszła szereg zniszczeń oraz renowacji, i do 5-6 wieku naszej ery prezentowała się już jako dość potężna cytadela, rezydencja okolicznych władców. Wielowiekowe warstwy, powstałe wskutek niszczenia poprzednich ziemnych i glinianych umocnień, przeobraziły się z czasem w sztuczne wzgórze, co pozwalało twierdzy Ark dominować nad równiną. (więcej w sekcji Historia)

Co można zobaczyć?

Obecnie Cytadela w Bucharze zajmuje powierzchnię około 4 hektarów i umiejscowiona jest na sztucznym wzniesieniu osiągającym 6 metrów. Strome pionowe ściany twierdzy Ark okładane były w celu wzmocnienia w różnych okresach istnienia w różny sposób: w starożytności - grubą warstwą gliny, później glinę zaczęto zamieniać na cegłę suszoną, a fundament zamku i jego baszty powstawały z cegły wypalanej. Długość zamkowych murów wynosi około 800 metrów, a wysokość ich zachowanych odcinków waha się od 16 do 20 metrów. Swe obecne oblicze cytadela pozyskała w 16 wieku, w czasach panowania dynastii Szejbanidów, lecz wówczas posiadała dwa wejścia. Do dziś przetrwała zaledwie zachodnia brama, zwrócona w stronę placu Registan. W dosłownym znaczeniu Registan tłumaczy się jako «piaszczyste miejsce», ponieważ w dawnych czasach plac był wyłożony piaskowcem, by występująca tu ziemia nie przeobrażała się w kurz w gorącym letnim okresie bądź w błoto w sezonie deszczowym.

W epoce rozkwitu twierdzy na jej terytorium mieszkało niemal 3000 ludzi, przez co cytadela ta była prawdziwym miastem w mieście. Na początku 20 wieku mieściły się tu pałace emira, jego matki i żon, harem nałożnic, a także budynki mieszkalne licznych jego krewnych. Za murami zamku mieszkali wysoko postawieni urzędnicy i dowódcy z członkami swych rodzin. W celu obsługi potrzeb władcy i jego świty, w twierdzy oczywiście mieszkała także masa służących i rzemieślników. Powstały tu meczety, łaźnie, pracownie, arsenał, skarbnice i odrębne magazyny na broń, odzież, dywany, naczynia. Do dziś z kompleksu zamkowych budynków przetrwało niewiele, na przykład, meczety Battol-Gozi i Czilduchtaron we wschodniej części bądź Meczet Honako i ruiny łaźni emira w południowej części twierdzy. Obecnie w Cytadeli Ark mieszczą się różnorakie ekspozycje kilku oddziałów muzeum-rezerwatu: historyczna ekspozycja, obejmująca szeroki okres od epok przedhistorycznych do 20 wieku; kolekcja oddziału numizmatycznego; wystawa prac literackich; wystawa oddziału przyrody oazy Buchara oraz inne ekspozycje.

Twierdzą Ark w Bucharze można zwiedzać:

codziennie – od godziny 08:00 do 20:00.