Aplikacja Castles.today jest gotowa dla Ciebie
Twierdza Gunib
Awarski Aul Gunib zapisał sie na kartach historii jako jedno z najważniejszych miejsc przewlekłej wojny kaukaskiej. To właśnie tutaj w sierpniu 1859 roku trafił do niewoli imam Szamil, co rzeczywiście stało się końcowym etapem wojny na wschodnim Kaukazie i istotnie zbliżyło Imperium Rosyjskie do zwycięstwa w tej ciężkiej i długotrwałej walce. Twierdza Gunib została wzniesiona przez żołnierzy rosyjskiego garnizonu wkrótce po wzięciu do niewoli przywódcy górali kaukaskich. W walce twierdza udziału nie brała i była głównie ufortyfikowanym punktem dla koszar, domów mieszkalnych i obiektów służbowych. Pradawne zamkowe mury, rozciągające się wzdłuż górskiego grzbietu ponad stromymi urwiskami na niemal 3 km, przetrwały do dziś i zachwycają sobą, podbijających górzysty Dagestan podróżników.
Góra Gunib, która bliżej końca wojny kaukaskiej stała się ostatnim schronieniem dla imama Szamila i jego wiernych zwolenników – Muridów, nawet bez jakichkolwiek umocnień była naturalną twierdzą. Wznosiła się ponad otaczającymi ją wąwozami, posiadała strome zbocza, а strumyki, wodospady i inne naturalne przeszkody tworzyły dodatkowe utrudnienie w przypadku nagłego ataku. Na samym szczycie góry, od jej wschodniego krańca istniała w tym czasie osada Gunib, w której to osiedlił się Szamil ze swymi towarzyszami. Jedyną drogą do osady była kręta ścieżka, wiodąca od rzeki Karakoysu w górę po najbardziej pochyłej części pasma. Rosyjskie wojsko miało znaczną przewagę liczebną, lecz mimo wszystko nadal nie spieszyło się ze szturmem, ponieważ na ścieżce i zdatnych do podejścia fragmentach drogi Muridzi utworzyli stosy z drewien, przygotowali na zboczach kamienne sterty, które jednym tylko ruchem można było zrzucić w dół wprost na żołnierzy. (więcej w sekcji Historia)
Co można zobaczyć?
Obecnie do kompleksu budynków gunibskiej warowni zalicza się: bezpośrednio mur obronny z dolnymi i górnymi bramami, okrągłą wieżę na szczycie grzbietu, koszary. Dolna Brama, nazwana na cześć księcia Bariatinskiego, kaukaskiego namiestnika i feldmarszałka, pełniła wcześniej funkcje wejścia do zamku. Obecnie przechodzi przez nią kręta droga, biegnąca przez całą wioskę Gunib. Górna Brama zwie się Szamilewską i mieści się obok muru obronnego na górze, wysoko ponad wioską. Powstała tu ona, aby zapobiec nagłemu atakowi na zamek od strony gór. Do tej bramy należy koniecznie dotrzeć, by nacieszyć oczy malowniczymi widokami okolic. Oprócz muru obronnego na terenie parku przyrodniczego «Górny Gunib» znajduje się rotunda z kamieniem, na którym zasiadał książę Bariatinski, przyjmując zniewolonego imama Szamila. Kolejną atrakcją turystyczną jest Carska Polana, na której podczas wizyty cesarza Aleksandra II w Gunibie w 1871 roku odbył się uroczysty obiad dla urzędników i garnizonu. Wówczas w okolicach Aula nie udało się odnaleźć wystarczającej ilości stołów i krzeseł, więc ucztę urządzono przy użyciu improwizowanych stołów i ławek, za które posłużyły okopy i nasypy ziemne.
Twierdzę Gunib można zwiedzać:
mur obronny podziwiać można codziennie i całodobowo.
