Oceń zamek

Pałac Krobielowice

Dawna warownia strzegąca wsi nieopodal Wrocławia w XIV stuleciu została zakupiona przez zakon norbertanów i przez kolejne stulecia była przebudowywana na ich siedzibę. Jednak to nie jedyni interesujący mieszkańcy pałacu w Krobielowicach. Przez lata mieszkał tutaj odznaczony żołnierz pruski, feldmarszałek von Blücher, którego panowanie (jak i jego potomków) odcisnęło swoje piętno na wyglądzie budowli. Jako jeden z nielicznych Pałac w Krobielowicach wrócił do dawnych właścicieli, potomków Blüchera, którzy tchnęli w niego nowego ducha, wyremontowali i otworzyli tu hotel. Tym sposobem, każdy z nas może spędzić noc w dawnej siedzibie zakonników.

Historia Pałacu w Krobielowicach

Pierwotnie Pałac Krobielowice był budowlą warowną, która istniała w tym miejscu z pewnością już w XIV stuleciu (z pewnością przed 1349 rokiem). Niestety nie wiemy o niej zbyt wiele, być może była to kamienna wieża, której fragmenty do dziś są widoczne w piwnicach budynku. W połowie stulecia zakupił ją Heinrich von Sitten, a następnie należała niewymienionego z imienia Optzkone, a ten zaś sprzedał ją wraz z okoliczną wsią w 1417 roku opatowi Anderasowi Rüglerowi. Tym samym wspomniane tereny zostały włączone do dóbr klasztoru św. Wincentego na Ołbinie. Na miejscu dawnego obiektu zamkowego wybudowano w drugiej połowie XVI stulecia lub na przełomie XVI i XVII wieku murowany dwór w stylu renesansowym, który prawdopodobnie stanowi północne skrzydło obecnej budowli. Inspiratorem budowy był opat Jerzy Scultetus. Mieścił się tam klasztory zarząd dóbr, a także cześć mieszkalna dla tamtejszych urzędników i czasowo przebywających tu zakonników. Kolejna przebudowana miała miejsce w latach 1699-1704 na rozkaz opata wrocławskich norbertanów Karla Kellera. Prawdopodobnie projekt stworzył klasztorny budowniczy Jan Frölich. Przeprowadził on generalną rozbudowę pałacu (aktualnie północno-zachodnie skrzydło budowli) i nadał mu obecny kształt. Powstały wtedy trzy skrzydła, które otoczyły dziedziniec z krużgankami. Pod koniec XVIII stulecia zmieniono wygląd wewnętrzny pałacu (nowy układ pomieszczeń) oraz elewację. (wiecej w sekcji Historia)

Stan obecny

Aktualnie w pałacu znajduje się hotel i restauracja, można tu nocować lub urządzać imprezy okolicznościowe. Obecnie renesansowo-barokowy budynek posiada cztery skrzydła oraz dziedziniec, który jest obwiedziony krużgankami. Do dziś przetrwały renesansowe obramienia okienne oraz portal. Od frontu elewacja jest asymetryczna, a także posiada asymetryczny rozkład okien. Po wojnie zniszczeniu uległy wnętrza dworu, jednak zachowały się: herb opacki norbertanów znajdujący się w portalu głównym wybudowanym w stylu manierystycznym, kartusz herbowy zakonu (znajduje w niszy ściany skrzydła południowego), kominek w stylu eklektycznym w sieni głównej, na nim widoczny jest herb von Blücherów, kominek w holu.

Dookoła zachował się park z parkami oraz stawami, który zaadaptowany w części został jako pole golfowe. Dalej park przechodzi w las.

Zachowały się także budynki gospodarcze (oficyna, stajnia, folwark i dom czeladny). Przez pałacem stoi brama, która powstała w 1878 roku. Zbudowano ją w części z granitu i drewna. Pierwotnie posiadała spuszczaną kratę oraz most (powstał z jednego z portali pałacowych).

Opracowanie Aleksanda Ziober autorki bloga Historian's Journeys

Lokalizacja

Oceń zamek