Korzystając z naszej witryny, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie. Używamy ich w celu poprawy jakości z tej strony, specjalnie dla Ciebie, pomagają nam zrozumieć Twoje potrzeby (pomagają nam zbierać statystyki), pomóc naszym partnerom dostarczyć odpowiednią zawartość wyświetlaną na naszej stronie internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat plików cookie kliknij tutaj .

cookies
noimage

Zamek (Pałac) Moritzburg

Pałac Moritzburg, wielowiekowa własność kurfirstów saskich z rodu Wettynów, to niewątpliwie jeden z najbardziej ujmujących zamków Saksonii. Patrząc na tą wytworną barokową rezydencję trudno uwierzyć, że w początkach swego istnienia była ona jedynie skromnym zamkiem myśliwskim. Malownicze połączenie gęstego lasu oraz lustrzanej gładzi wód, wspaniała architektura i wytworne wnętrza, przyciągają tu ogrom turystów, z których wielu dostrzega w tej zabytkowej budowli «zamek księcia», dokładnie ten sam, który pojawiał się na wielu ekranach w popularnym filmie pt. «Trzy orzeszki dla Kopciuszka».

Historia Pałacu Moritzburg

Na długo przed założeniem Pałacu Moritzburg, lasy i jeziora miejscowości Friedewald upodobali sobie sascy książęta w charakterze użytków myśliwskich, ochroną których zajmowali się specjalni gajowi zwani «forestariami». W 1542 roku książę Maurycy Saski, przyszły elektor Saksonii z albertyńskiej linii Wettynów, wydał rozkaz budowy na tychże ziemiach zamku myśliwskiego, w którym wraz ze swym dworem mógłby się zatrzymywać podczas zabaw myśliwskich. Jako, że renesansowy zamek, który na cześć księcia otrzymał imię Moritzburg, znajdował się nad wodą, toteż w tym celu na jednym z jezior Friedewald została usypana sztuczna wyspa o granitowym fundamencie. Wczesna śmierć dosięgła jednak wybitnego przywódcę Maurycego w walce, przez co w 1553 roku tytuł kurfirsta przeszedł na jego brata, księcia Augusta. Za jego to czasów Pałac Moritzburg zaczął z niewielkiej willi przeobrażać się w luksusowy pałacowy kompleks. Za panowania kurfirsta Augusta II Mocnego za murami kompleksu Moritzburg pojawił się budynek domu gościnnego oraz stajnie książęce. (więcej)

Co można zobaczyć?

Wspaniała barokowa architektura i malownicza lokalizacja to nie jedyne zalety Pałacu Moritzburg, który cieszy wzrok gości widokiem swych cudnych historycznych wnętrz pokoi, buduarów i sypialni. Za murami tej okazałej budowli mieści się ponad dwieście komnat, z których w każdej pozostawiła swój ślad ta bądź inna epoka, i z których każda stanowi wyrazisty dowód bogactwa rodu Wettynów, przedstawiciele którego nawet zwykły zamek myśliwski przeobrazili w wytworny pałac. Sascy kurfirstowie zamawiali meble u słynnych włoskich i francuskich mistrzów, ściany przyozdabiali gobelinami i tłoczoną pozłacaną skórą, а porcelanowa kolekcja oprócz miejscowych (drezdeńskich i miśnieńskich) serwisów i figurek liczy także wiele rzadkich porcelanowych wyrobów z Chin i Japonii. Jedno z głównych miejsc tej kolekcji zajmują tak zwane Wazy Dragońskie, które kurfirst August Mocny wymienił u swego sąsiada, pruskiego króla, na cały Pułk Dragonów.

Niecodziennym widokiem poraża pierwsza zamkowa sala, za murami której mieszczą się gobeliny wykonane z ptasich piór. Na początku 18 wieku August Mocny nabył dla swego Japońskiego Pałacu w Dreźnie zapierający dech w piersi baldachim, utkany z milionów piór bażancich, perliczych, pawich, kaczych oraz innych ptaków. W 1830 roku z baldachimu tego powstały gobeliny i cały ten przepych wkrótce przyozdobił ściany jednej z Sal Pałacu Moritzburg. W Jadalni mieści się kolekcja jelenich poroży, z których wiele stanowi trofeum polowań mających miejsce 300-400 lat temu. Najbardziej imponującym egzemplarzem tej kolekcji jest poroże jelenia szlachetnego, waga którego osiąga niemal 20 kg. Jedna z sal (Monströsensaal) zawiera kolekcje patologicznie zniekształconych poroży, wraz ze słynnym 66 punktowym porożem, zdobytym przez elektora Brandenburgii Fryderyka III podczas polowania w 1696 roku.

Ogrodowo-parkowy kompleks Moritzburga powstał w dwóch stylach: park francuski o nienagannej symetrii alejek i ścieżek odprowadza coraz dalej od pałacu i stopniowo przechodzi w nieco bardziej przestrony angielski pejzażowy park, przeplatający jaśniejsze i bardziej zacienione miejsca. Jedna z alejek, ukierunkowana na styl wschodni, łączy Moritzburg z Bażanciarnią, dwukondygnacyjnym pawilonem w stylu rokoko. W niedalekiej odległości od tegoż pawilonu mieści się Studnia Wenus – jedna z największych saskich fontann powstałych w epoce baroku. Od głównego wejścia Bażanciarni można zejść w stronę jeziora, nad którym znajduje się miniaturowa przystań oraz latarnia morska. Niegdyś odbywały się tu bitwy odwzorowujące historyczne morskie batalie minionych epok, co miało na celu poprawić humor saskim możnowładcom

Pałac Moritzburg można zwiedzać:

marzec-październik – codziennie od godziny 10:00 do 18:00;
listopad-luty – od godziny 10:00 do 17:00, oprócz poniedziałku.