Aplikacja Castles.today jest gotowa dla Ciebie
Marksburg Castle
Dolina rzeki Ren, głównej handlowej arterii Europy, od dawien dawna usiana była stojącymi na straży porządku zamkami. Bez wątpienia zalicza się do nich i Zamek Marksburg, okazały piękniś, dumnie górujący na wysokiej skale w Braubach. Jednakże posiada on niewątpliwie jedną, dającą mu przewagę nad innymi tego typu budowlami zaletę – Marksburg to jedyna twierdza w tym regionie, nietknięta w czasie wojny trzydziestoletniej, wojny o Palatynat oraz innych tego typu starć. Większość znajdujących się w dolinie środkowego Renu warowni została odbudowana z ruin w 19 i 20 wieku, ale Zamek Marksburg zasłużenie może szczycić się swą średniowieczną architekturą i autentycznymi wnętrzami. Przez wzgląd na ową unikatową cechę, twierdza Marksburg zajęła zaszczytne miejsce na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO i stała się częścią obiektu «Górnej Doliny Środkowego Renu».
Wysoka, pozwalająca na spokojną obserwację zakoli rzeki skała, od dawna była obiektem zainteresowania Franków w czasie zasiedlania przez ich plemiona dolnych okolic Renu. Strażnicza wieża Franków w 10 wieku została przebudowana na niewielki romański donżon, wokół którego w rezultacie powstały dodatkowe obiekty i mury obronne. Początkowo twierdza Marksburg nosiła to samo imię co i znajdujące się w dolinie miasto – Braubach. To właśnie pod tą nazwą zamek ten po raz pierwszy pojawia się na kartach latopisów z 1231 roku, jako posiadłość arcybiskupa Moguncji Siegfrieda III von Eppstein. Zresztą, niektórzy badacze skłonni są twierdzić, iż ród Eppstein jeszcze na początku 12 wieku wykorzystywał ów obiekt jako punkt celny pobierający daninę od wszystkich przepływających obok łodzi handlowych. Z pewnością na korzyść tejże wersji przemawia fakt, iż niektórzy członkowie rodziny Eppstein w 12 wieku zwali się von Braubach.
Pod koniec 12 wieku rodzina Eppstein osiągnęła szczyt swej potęgi – jej przedstawiciele uważani byli za jednych z najbogatszych i najsłynniejszych szlachciców średniowiecznej Europy. W ciągu kilku dziesięcioleci czterech spośród przedstawicieli tegoż rodu zostało arcybiskupami Moguncji. Jednakże w 13 wieku męska linia rodu rozdzieliła się na dwie gałęzie, w wyniku czego w 1269 roku, po śmierci Gerharda IV, rozpoczął się dziesięcioletni spór pomiędzy potencjalnymi spadkobiercami. W wyniku podziału mienia rodu Eppstein, zamek oraz miasto Braubach w 1283 roku trafiły w ręce Eberharda I, pochodzącego z hrabiowskiego rodu Katzenelnbogen i żonatego z Elisabeth von Eppstein. W pierwszej połowie 14 wieku hrabia Johann II von Katzenelnbogen rozpoczął przebudowę zamku. W tym to okresie powstały gotyckie budynki, które dały początek obecnemu obliczu zamku. Dalsze prace mające na celu powiększenie twierdzy kontynuował syn Johanna II, Diether VIII, а następnie i jego wnuk, Johann IV, za czasów którego zamkowe terytorium powiększyło się o Kaplicę Świętego Marka. Pierwsze pisemne wzmianki dotyczące tego obiektu, który wkrótce przyczynił się do nadania imienia twierdzy Marksburg, datowane są na rok 1437. (więcej)
Co można zobaczyć?
Najstarszym spośród zamkowych budynków jest jego główna wieża (Bergfried), a dokładniej dolna jej część, którą wąskie podziemne przejście łączy z zachodnią częścią dziedzińca zamkowego. W dalszej części przejście to wiodło w stronę zboczy górskich, co w minutę grozy pozwalało niezwłocznie opuścić obiekt. W późniejszym czasie przejście to zostało zamurowane, а w dolnej kondygnacji Bergfriedu znalazła swe miejsce niezwykle ciemna i ciasna cela więzienna, zwana również «psią norą». Z pewnością uwagę przykuwa jej kształt: kwadratową 30-metrową wieżę zakończoną blankami wieńczy 9-metrowa okrągła wieżyczka. Podobnego typu wieże zwano «kierzankami», a są one charakterystyczne dla wielu należących do rodu Katzenelnbogen zamków. W zachodniej części zamkowego dziedzińca zachowały się jeszcze fragmenty romańskiego muru, w południowej zaś podziwiać można wieżę z kaplicą.
Czterokondygnacyjna baszta z kaplicą jest drugą pod względem wysokości zamkową budowlą. Do znajdującej się na trzeciej kondygnacji kaplicy Świętego Marka dotrzeć można wąskimi krętymi schodami ze znajdującej się na jednej ze ścian dziedzińca wewnętrznego galerii. Na ścianach oraz suficie tejże kaplicy częściowo zachowały się freski. Ponadto, podziwiać tu można ołtarz Świętego Marka, imię którego stało się bliskie twierdzy Marksburg. Pod budynkiem Gotyckiego Pałacu mieści się piwnica, w której to zwiedzający podziwiać mogą winiarnię chroniącą zabytkowe beczki i pompy do przepompowywania wina. Ciekawość wzbudza również i zamkowa kuchnia, zrekonstruowana w 1974 roku, w której to podziwiać można gigantyczny kominek oraz rożen zdolny pomieścić całego byka. Zarówno kuchnia, jak i spiżarnia zawierają wiele autentycznych naczyń i przyborów z minionych epok. Nie mógł by Zamek Marksburg istnieć i bez typowych dla większości tego typu budowli pomieszczeń – Zbrojowni, kryjącej w swych murach bogatą kolekcję zbroi i broni oraz Sali Tortur, tak wspaniale oddającej dziś mroczną atmosferę wieków średnich.
Zamek Marksburg można zwiedzać:
