Forty Nepalu

Nepal to jedno z najstarszych państw świata, jakie przetrwało od mitycznych czasów utworów „Ramajana” i „Mahabharata” po dziś dzień nosząc tę samą nazwę i obejmując podobne terytorium. Od czasów mitycznych królestw Kirat i Nepa Nepal uświadczył budowy cytadel o wysokich murach i fortyfikacji o mocnych ścianach w korzystnych lokalizacjach ponad wzgórzami. Nepal był także świadkiem stawiania fortów wodnych i leśnych na skrzyżowaniach rzek i pomiędzy bagnami i w wąwozach, w dolinach i na płaskowyżach kraju. Starożytne kompleksy świątynne służą także jako świetny przykład ufortyfikowanych budowli. Z biegiem lat historia Nepalu, związana blisko z historią zarówno Indii, jak i Tybetu, stałą się ściśle powiązana z fortami, cytadelami i kompleksami świątyń, będącymi integralną częścią dziedzictwa tego państwa. Wyrazy durga czy kotta, jak nazywa się forty w sanskrycie, oznaczają to samo, co dzong czy jong w języku tybeto-birmańskim, a nazwy te wraz z ich zastosowaniem w historii i literaturze Nepalu dają jasne pojęcie o tym jak bardzo kultura indyjska i tybetańska są ze sobą splecione, jak również dają ogląd na ich wpływ na kulturę nepalską. Wielowiekowa historia i kultura tego kraju jest dobrze odzwierciedlona w postaci wielu różnych rodzajów fortów i cytadel, służących za wyśmienite przykłady czci i odwagi rasy znanej ze swej wojskowej dyscypliny, z powodu której państwo to nazywane jest powszechnie Prusami Wschodu.