Aplikacja Castles.today jest gotowa dla Ciebie
Zamek Hikone
Zaledwie cztery zamki w całej Japonii dostąpiły dotąd zaszczytnego statusu «Skarbu Narodowego». Wśród nich znajduje się i zabytkowy zamek Hikone, umiejscowiony w prefekturze Shiga. Jak przystało na obiekt typu równinno-górskiego, Hikone już od momentu powstania stanowił dominantę miasta, i do dnia dzisiejszego z jego głównej wieży rozpościera się zapierający dech w piersi widok na okoliczne pasmo górskie oraz lustrzane wody największego japońskiego jeziora Biwa. W okolicach zamku znajduje się wspaniały ogród Genkyu-en, będący niegdyś miejscem odpoczynku gospodarzy Hikone oraz ich ważnych gości. Obecnie to wspaniałe miejsce przyciąga swym pięknem ogrom turystów, szczególnie w okresie kwitnienia śliw oraz wiśni.
Budowa Zamku Hikone nad brzegiem Biwy rozpoczęła się w 1603 roku, lecz by w pełni zrozumieć przesłanki do powstania tego wspaniałego obiektu, należy prześledzić historie rodu Ii, przedstawiciele którego władali zamkiem aż do 1874 roku. Otóż, na kilka lat przed rozpoczęciem budowy warowni w Hikone dowódca Ii Naomasa okazał nieocenioną pomoc Ieyasu Tokugawie w jego wojnie z wojskami «koalicji zachodniej», i po zwycięstwie otrzymał za to sowitą nagrodę – Zamek Sawayama. Należał on wcześniej do głównego rywala koalicji Tokugawy, pułkownika Mitsunari Ishida, który na przestrzeni wielu lat przekształcał swoje schronienie w potężną cytadelę. Niestety, po długotrwałych starciach Zamek Sawayama był tak zniszczony, że jego nowy właściciel Ii Naomasa postanowił wznieść dla swego rodu nowy dom. Niestety, jego zamiary pozostały tylko w sferze planów – Ii Naomasa nie był w stanie wyjść z poważnych obrażeń jakie odniósł w Bitwie pod Sekigaharą i 1602 roku zmarł.
Budowa nowego zamku stała się kwestią honoru dla starszego syna Ii Naomasa, Ii Naokatsu, który z jakiegoś powodu zapragnął wznieść rodowe gniazdo nie na ruinach twierdzy Sawayama, а w pobliżu jeziora Biwa. W tym celu musiał czekać na zezwolenie na budowę od Ieyasu Tokugawy, aż w końcu, w 1603 roku, po uzyskanej akceptacji zostały wszczęte prace budowlane twierdzy Hikone. Budowa obiektu oraz przyzamkowych uliczek z domami rzemieślników trwała około dwóch dziesięcioleci. Po śmierci w 1615 roku li Naokatsu dokończeniem zamku zajął się jego brat Ii Naotaka. Godnym uwagi jest to, iż Zamek Hikone dosłownie pochłonął inne zamki należące do rodu li – Ōtsu, Sawayama, Kotani. Po wydaniu dekretu Tokugawy, zakładającego, iż w każdej prowincji winien pozostać tylko jeden zamek, powyższe zamki zostały rozłożone na części i wykorzystane do budowy Zamku Hikone. (więcej)
Co można zobaczyć?
Na terytorium twierdzy od 1987 roku działa muzeum historyczne, za murami którego mieści się obszerna kolekcja (ponad 45 tysięcy eksponatów), zgromadzona w różnych okresach przez ród li. Mieszczą się tu przedmioty sztuki plastycznej i rzemieślniczej, dokumenty historyczne, kolekcja broni i zbroi, starodawna odzież, maski teatralne i kostiumy, instrumenty muzyczne, naczynia do ceremonii herbacianych, przedmioty wnętrz oraz umeblowanie. Ponadto, muzeum to dysponuje ekspozycją poświęconą życiu miasta z okresu feudalnego. Ogromnym zainteresowaniem ze strony turystów zamek cieszy się podczas festiwalu «The Little Edo»(Mały Edo), odbywającego się tu w listopadzie. Podczas tego wydarzenia przed oczyma zwiedzających jawi się barwna parada, w której udział biorą dzieci w kostiumach feudałów i samurajów, а także i dorośli odziani w piękne rycerskie zbroje rodu li.
Od północnowschodniej strony do zamku przylega ogród Genkyu-en, stworzony w 1677 roku na wzór ogrodu chińskiego władcy z dynastii Tang. Każda część ogrodu posiada swą własną nazwę, a najpiękniej prezentuje się on wiosną podczas kwitnienia drzew, i jesienią, gdy liście przybierają czerwono-żółty odcień. We wrześniu park działa dłużej, zwiedzający mogą pozostać w nim aż do zmierzchu by usłyszeć ćwierkanie cykad. W tym tez czasie w Genkyu-en można rozkoszować się nie tylko kameralnymi koncertami, ale także i smakiem wspaniałej herbaty – a to wszystko pod gołym niebem.
Zamek Hikone można zwiedzać:
codziennie – od godziny 8:30 do 17:00, oprócz dni wolnych od 25 do 31 grudnia.
