Japonia Zamki

Największa ilość tradycyjnych zamków japońskich została zbudowana w drugiej połowie XVI wieku, kiedy to w tym feudalnym kraju rozpoczął się prawdziwy rozkwit architektury zamkowej. Japońscy budowniczy, tej epoki, do budowy zamków, które bez wątpienia można nazwać arcydziełami , najczęściej używali drewna. Po nieodżałowanych zniszczeniach z okresu Meiji i straszliwych bombardowaniach okresu II wojny światowej na terytorium Japonii pozostało tylko kilkadziesiąt zamków, z których wiele przyszło rekonstruować już z wykorzystaniem betonu. Jednym z najpopularniejszych uważny jest Zamek Himeji, który z uwagi na finezyjny wygląd i białe mury otrzymał romantyczny przydomek Zamek Białej Czapli. Przy czym nie mniejszą popularnością cieszy się Zamek Matsumoto, który przeciwnie nazwano Zamkiem Wrony z powodu czarnego koloru murów. Największy japoński zamek, który odegrał ważną rolę w historii Japonii w wieku XVI , znajduje się w Osace, rozłożony na dwóch wysokich skalnych platformach w otoczeniu głębokich fos jak przystawało dawnej rezydencji potężnych szogunów. Na liście dóbr narodowych znajduje się też wieża główna Zamku Inuyama , który ponad VI wieków wznosi się na wysokim wzgórzu nad rzeką Kiso.