Historia Zamku Ashford

Początki historii twierdzy Ashford sięgają roku 1228, kiedy to na ziemiach starego królestwa irlandzkiego Connacht rozpoczęła się budowa warowni mającej za zadanie chronić, a ponadto, stanowić miejsce zamieszkania dla rodu De Burgh. Protoplasta tejże dynastii, William de Burgh jeszcze w 1203 roku drogą krwawych bitew wywalczył królestwo od potężnego klanu O'Connor, lecz budową rodzinnego gniazda na brzegach jeziora Lough Corrib zajęli się już jego spadkobiercy. Liczący ponad trzy i pół stulecia Zamek Ashford był bezpieczną ostoją dla rodu De Burgh, który z biegiem czasu zmienił swe nazwisko na Burke lub Bourke. Ród ten, który z czasem zaczął uważać się za rdzennie irlandzki i nie uznawał zwierzchnictwa monarchów brytyjskich, zamieszkując mury zamku narażony był na liczne ataki ze strony Anglików.

W okresie podboju Irlandii przez angielską dynastię Tudorów, Zamek Ashford kilkukrotnie znajdował się w epicentrum wojen irlandzkich klanów ze zdobywcami. W 1584 roku po wyznaczeniu na gubernatora Connachtu sir Richarda Bingham, w prowincji wybuchło kolejne powstanie, rozjuszonym przywódcą którego została wdowa po Richardzie Burke, «królowa piratów» Grace O'Malley oraz jej młody syn Theobald Bourke. Zaciekła walka buntowników trwała kilka lat, lecz mimo to zakończyła się klęską i w 1589 roku twierdza Ashford przeszła w ręce Bingham’a, który przystąpił do przebudowy przestarzałych już obiektów oraz budowy nowych umocnień.

W latach 1670 korona Anglii podarowała posiadłość Ashford Dominique’owi Browne, baronowi Galway i Brown, po czym architektura warowni została poddana szeregowi zmian. W 1715 roku w posiadłości Ashford został wybudowany wytworny domek myśliwski w stylu francuskich podmiejskich pałaców. Pod koniec 18 wieku twierdza Ashford należała kolejno do kilku rodów, przedstawiciele których byli krewnymi baronów Brown. W połowie 19 wieku miało miejsce historyczne dla Zamku Ashford wydarzenie – zabytkowa posiadłość została kupiona w 1852 roku przez najbogatszego człowieka Irlandii, przedsiębiorcę i hojnego filantropa, sir Benjamina Lee Guinnessa. Właściciel znanego na cały świat browaru ze szczególną troską odnosił się do starych irlandzkich zabytków i uczynił wiele dla ocalenia wspaniałej historycznej architektury.

Za życia sir Benjamina za murami Zamku Ashford utworzono dwa nowe skrzydła w stylu wiktoriańskim, а także istotnie zwiększono terytorium posiadłości i obsadzono tysiącami drzew i krzewów. Odnowiona twierdza w otoczeniu młodych lasów została opisana w 1867 roku przez Williama Wilde'a (ojca О. Wilde’a) w książce poświęconej historii i architekturze hrabstwa Galway. W 1868 roku zamek odziedziczył Arthur Edward Guinness, który kontynuował dzieło swego ojca i inwestował w udoskonalenie obiektu ogromne środki. W okresie tym wiele budowli zamkowych przybrało cechy stylu neogotyckiego. Ponadto, w latach 1875-81 całkowicie przebudowano zachodnie skrzydło, do pracy nad którym sir Arthur zaprosił wybitnych architektów - Jamesa Franklina Fullera oraz George'a Ashlin.

W wyniku ich poczynań nowe skrzydło połączyło ze sobą budynki wschodniej części zamku, wzniesione na początku 18 wieku, z dwoma basztami znajdującymi się w zachodniej części, powstałymi jeszcze w okresie panowania rodu Burke. Po śmierci sir Arthura Edwarda Guinnessa zamkiem początkowo władał jego siostrzeniec/bratanek Ernest, а następnie – rodzinny fundusz powierniczy, który w 1939 roku podjął decyzję o sprzedaży twierdzy Ashford. Nowym gospodarzem wiekowej posiadłości został Noel Haggard, który zdążył już do tego czasu wsławić się pomyślnym prowadzeniem biznesu hotelowego. I w ten oto sposób rozpoczęła się nowa karta w dziejach długiej historii Zamku Ashford, który przeobraził się w poważny hotel, zyskawszy sławę nie tylko na ziemiach Irlandii, ale także i w Europie.

Ogromną popularność twierdzy Ashford przyniósł film pt. «Spokojny człowiek», nakręcony przez reżysera Johna Forda w 1952 roku w zachodniej części Irlandii. Sam zamek i jego okolice pojawiły się w wielu scenach tegoż filmu, który zresztą został później nagrodzony «Oskarem». W 1970 roku Ashford został wykupiony przez amerykańskiego milionera Johna Mulcahy, który nierzadko gościł w tym zamku-hotelu. Już po kilku latach ten odresturowany obiekt z przywróconym do życia ogrodem i wspaniałym polem golfowym został przez autorytarne wydania określony mianem «najlepszego hotelu w Irlandii i Wielkiej Brytanii». Od tej pory zamek-hotel jeszcze kilkukrotnie zmieniał swych właścicieli, a od 2013 roku należy do sieci hoteli «Red Carnation Hotels». Wiosną 2015 roku Ashford, po dokonaniu kolejnej renowacji, otwarł się na swych gości.