
Chateau Les Baux de Provence
Położony na skalistym płaskowyżu w sercu pasma górskiego Alpilles, w miejscowości Les Baux-de-Provence, górujący nad Arles i całym regionem Camargue. Z zamku roztacza się wspaniała panorama. W jego skład wchodzi ponad 22 pominków historycznych i zabytków architektury, spośród których na pierwszym planie znajduje się budzący podziw Chateau de Baux. Słowo „Bau” w języku prowansalskim oznacza „skalistą skarpę” i stanowi trafny opis tego miejsca, otoczonego dwoma dolinami - Entreconque po wschodniej, i Fontaine po zachodniej stronie. Sam zamek znajduje się na szczycie wychodni skalnej, skąd podziwiać można niepowtarzalną panoramę. Klif wznosi się na wysokość od 20 do 45 metrów i był naturalną ochroną zamku przed najeźdźcami.
Historia Château des Baux-de-Provence
Być może dzięki strategicznemu położeniu - zamek warowny zbudowano w X wieku - miejsce to było zamieszkane już w epoce brązu. W średniowieczu rodzina Baux była jedną z najbardziej wpływowych w całej Prowansji. Dynastia ta pozostawiła niezatarty ślad w historii regionu, a zamek w Les Baux-de-Provence był główno twierdzą rodziny Baux w trudnych i pełnych buntów czasach. Zamek otaczało też po bokach kilka pomniejszych wychodni, na których wnosiły się niewielkie fortece, broniące terytorium i służące jako punkty zwiadowcze.
Zamek w Les Baux-de-Provence nie był jednak tylko warownią. W owym czasie był znany z goszczenia wielu śpiewaków, trubadurów i poetów w słynnym prowansalskim „Sądzie Miłości”, gdzie właściciele grodów i wielmożowie prowadzili kurtuazyjne i kulturalne dyskusje. Kwitła sztuka, zwłaszcza w XV wieku, kiedy władców z rodziny Baux zastąpili masońscy baronowie hrabstwa Prowansji. To był złoty wiek dla zamku. W 1481 roku, po śmierci ostatniego hrabiego Prowansji, zamek stał się częścią Królestwa Francji, kiedy teren stał się domeną królewską. Ludwik XI, który obawiał się tak potężnej twierdzy z dala od dworu, będąc świadomym niebezpieczeństwa, gdyby znalazła się w rękach jego wrogów, w 1483 roku rozkazał jej rozbiórkę. W epoce renesansu zamek częściowo odbudowano, jednakże w XVII wieku budowlę znowu przejęli powstańcy. Z polecenia Ludwika XIII kolejny raz ją zniszczono.
Po drugiej wojnie światowej miejscowość rozpoczęła nowe życie, jako ośrodek turystyki i kultury. W 1966 roku całe miasto zostało objęte ochroną Ministerstwa Kultury i Środków Przekazu, dzięki któremu je odnowiono i odrestaurowano. Od 1992 roku trwa odnawianie Chateau des Baux-de-Provence, łącznie z pracami wykopaliskowymi i programami renowacji zwiększającymi jego atrakcyjność.
Dziś
Zamek jest znakomitym przykładem architektury obronnej. Budowla z widokiem na dolinę, nie daje się zeskalować, jako że w dużej części jest wykuta w skale. Najniższy poziom twierdzy stanowi tylko jedno pomieszczenie, ale od kolejnego piętra w górę każde z nich liczy trzy komnaty o wymiarach ok. 35 na 12 metrów. Dziś na skałach wciąż można dostrzec ślady różnych konstrukcji, jak łuki, drzwi i okna, wysoki komin po obu stronach południowej ściany, sklepienie i wyrytą postać św. Jerzego walczącego ze smokiem.
Kaplica św. Katarzyny zbudowana w XII wieku znajduje się tuż obok wejścia do zamku. W tym właśnie miejscu znajdują się najstarsze pozostałości budowli. Obecnie turyści i odwiedzający mogą tu bezpłatnie obejrzeć trwający kwadrans film pt. „Prowancja z lotu ptaka”. Atrakcję dla turystów stanowi też trebusz wespół z dwoma innymi machinami oblężniczymi - są to współczesne rekonstrukcje powstałe na postawie średniowiecznych rysunków. Machiny te były używane do ataku na mury ufortyfikowanych budowli w czasie oblężeń.
Trzy ogromne katapulty są dostępne dla zwiedzających codziennie od kwietnia do września. Pod okiem wykwalifikowanego personelu turyści mogą nauczyć się ich obsługi oraz sprawdzić swoją zręczność, strzelając z kuszy na suchej fosie, u podnóża zamkowych murów.
Godziny otwarcia zamku w Les Baux-de-Provence